(Αντιγράφω από τον ΠαραλληλοΓράφο)
Το “Ζωγραφίζοντας τον αυτισμό” είναι μια εκπληκτική συλλογή έργων τέχνης ανθρώπων που έχουν διαγνωσθεί με αυτισμό. Τα έργα είναι δημιουργίες πολλών και διαφορετικών ανθρώπων, από έφηβους ερασιτέχνες μέχρι καταξιωμένους καλλιτέχνες.
Μετά από tip της Coοl the Pink πέτυχα το πρωτότυπο post στο 50watts.com και δεν άντεξα στον πειρασμό να το μεταφράσω και να το αναδημοσιεύσω.
Jaquou
***
Η περιγραφή του εκδότη:
Το Ζωγραφίζοντας τον Αυτισμό γιορτάζει το ταλέντο και την έκφραση που συναντάμε στα σκίτσα, τους πίνακες και τα κολάζ που δημιούργησαν άνθρωποι που έχουν διαγνωστεί με αυτισμό. Η δουλειά περισσότερων από 50 συμμετεχόντων από όλο τον κόσμο εκθέτει τη μοναδική οπτική μέσω της οποίας αυτοί οι άνθρωποι βλέπουν τον κόσμο και τη θέση τους μέσα σ΄αυτόν.Ο συγγραφέας Jill Mullin, αναλυτής συμπεριφοράς και εκπαιδευτής, συγκέντρωση ένα εκπληκτικό φάσμα δουλειάς από καταξιωμένους καλλιτέχνες, όπως ο Gregory Blackstosk, η Jessica Park και ο Ping Lian Yeak μέχρι αγνώστους αλλά όχι λιγότερο ταλαντούχους. Οι δημιουργίες τους, που έρχονται μαζί με συνεντεύξεις των καλλιτεχνών, συνθέτουν ένα γοητευτικό και προκλητικό βιβλίο που μετατρέπει σε εικόνα το πως ο αυτισμός εκδηλώνεται διαφορετικά σε κάθε άνθρωπο.Η εισαγωγή του Mullin και ο πρόλογος του καταξιωμένου συγγραφέα Temple Gradin μας δίνουν μια επισκόπηση του αυτισμού και συνηγορούν στη στήριξη των ταλέντων αυτών των ανθρώπων, τόσο καλλιτεχνικά όσο και με κάθε τρόπο.
***
Donna Williams – The Outsider
Ποια ήταν η έμπνευση γι’ αυτό το έργο;
“Ο Ξένος” μιλάει για τη συμμετοχή από την περιφέρεια. Μιλά για το να έχει κάποιος τη δυνατότητα να συμμετέχει επειδή ταυτόχρονα έχει διατηρήσει και το δικαίωμα να φύγει. Μιλά για τη δυνατότητα να πορεύεσαι στα όρια μεταξύ δύο κόσμων. Νομίζω πως είναι παγκόσμιος. Όλοι έχουμε υπάρξει ξένοι.
Απόσπασμα από την απάντηση της δημιουργού στην ερώτηση, “Σε ποια ηλικία η δημιουργία τέχνης μπήκε στη ζωή σου;”
Ήμουν βαθιά γοητευμένη με τα πάντα, αισθητικά και αισθητηριακά, από τουλάχιστον έξι μηνών. Όντας εννοιολογικά κωφή, έβλεπα μουσικά. Όντας τυφλή στα πρόσωπα, εναρμονιζόμουν με πρότυπα κίνησης. Όντας τυφλή στα αντικείμενα και το πλαίσιο, χτυπούσα τα πάντα για να ακούσω τον θόρυβο, να ακούσω “τη φωνή” τους, έσπρωχνα για να νιώσω την κίνησή τους, αναποδογύριζα για να βιώσω το πως δέσμευαν το φως, ανακάτευα και πέταγα και έσκιζα και έσπαγα και πασπάλιζα γρασίδι, άμμο, κλαδιά, φύλλα. Έγλειφα και πέρναγα τα χέρια μου και το πρόσωπό μου πάνω από επιφάνειες, τυλιγόμουν μέσα σε υφάσματα. Ευθυγραμμιζόμουν με τη συμμετρία και τις γραμμές, προσαρμοζόμουν σε σχήματα για να νιώσω όπως αυτά, κοίταζα επίμονα χρώματα και σχήματα προσπαθώντας να γίνω σαν αυτά.
***
Felix, 11 χρονών: Χάρτης μιας Φανταστικής Πόλης
Ποια είναι η έμπνευσή σου γι’ αυτό το κομμάτι;
Συνήθως ξεκινάω σχεδιάζοντας έναν δρόμο σε διαφορετικά σημεία στα όρια του χαρτιού μου. Κάθε δρόμο τον κάνω να μεγαλώνει μέσα από τον άλλον.
Ποιοι άλλοι καλλιτέχνες σου αρέσουν;
Κανένας. Μελετάω χάρτες δρόμων και ατλαντες με μεγάλη λεπτομέρεια και ακολουθώ λεπτομερώς το δρομολόγιο των ταξιδιών που κάνουμε στο google earth
***
Ελένη Μιχαήλ, Χορεύοντας με τον Σκύλο, 1995
Ποια ήταν η έμπνευση γι΄αυτό το έργο;
Ζωγράφισα αυτό το έργο το 1995, όταν είχα μόλις μετακομίσει στο σπίτι μου μέσω ενός προγράμματος κατοικιών για ανθρώπους με ειδικές ανάγκες. Είχα μεγάλη ευφορία για το καινούριο μου σπίτι – ένα αυτόνομο διαμέρισμα περιτριγυρισμένο από έναν τεράστιο κήπο σε αγροτικό περιβάλλον. (Αυτό το ειδύλλιο δεν κράτησε πολύ.) Έφερα μαζί μου και τον σκύλο μου, τον Jasper. Ήταν το μόνο ζώο με τόση ζωντάνια εκεί και έφερε μεγάλη ευχαρίστηση τόσο σ’ εμένα όσο και στους άλλους κατοίκους του προγράμματος. Τον αγάπησαν κι αυτοί και διασκέδαζαν παίζοντας μαζί του και χαϊδεύοντάς τον. Ο Jasper ήταν μια υγιής παρουσία και χωρίς να κάνει καμία διάκριση στις φιλίες του.
***
Wout Devolder, ηλικία 14χρονών, “ο λυκάνθρωπος”
Ποια ήταν η έμπνευσή σου γι΄αυτό το έργο;
Στις 8 Μαΐου του 2008, ο ανιψιός μου Μπεν και η ανιψιά μου Σέιν πέθαναν σε μια πυρκαγιά. Ήμουν πολύ στεναχωρημένος και απελπισμένος. Επειδή δεν είχα λόγια να εκφράσω την απόγνωσή μου ζωγράφισα αυτόν τον λυκάνθρωπο. Αφιέρωσα τη ζωγραφιά μου στον Ben και τη Sanne.
***
Charles D. Topping: Ο Θάνατος της Αγάπης #373
***
Josh Peddle, 12 χρονών, Αλλάζοντας Εποχές
Νομίζεις πως η τέχνη βοηθά τους άλλους να καταλάβουν πως βλέπεις εσύ τον κόσμο;
Νιώθεις παράξενα όταν έχεις αυτισμό. Νιώθω χαζός. Λυπάμαι όταν το σκέφτομαι. Οι άνθρωποι δεν το καταλαβαίνουν. Οι ξένοι δεν μπορούν με την πρώτη ματιά να καταλάβουν πως έχω αυτισμό. Όταν έχω προβλήματα συχνά θέλουν να πουν στη μαμά μου πως θα έπρεπε να συμπεριφέρομαι. Εύχομαι να είχα περισσότερους φίλους που θα με αγαπούσαν γι’ αυτό που είμαι.
***
Jessica Park: Το Σπίτι του Μαρκ Τουέιν με τη Διαμαντένια Έκλειψη και την Αφροδίτη, 1999
***
Vehdas Rangan: A. (Ινδία)
***
Shawn Belanger, Το Πέτρινο Σπίτι 2007
Λέει η μητέρα του:
H ένταση με την οποία ο Shawn ζωγραφίζει είναι εκπληκτική. Το βλέμμα αυτοσυγκέντρωσης που έχει είναι τόσο έντονο που νιώθεις πως για αυτή την περίοδο ο υπόλοιπος κόσμος σταματά να υπάρχει.
***
David Barth, ηλικία 10 χρονών, Πουλιά
μέσω mail από τη μητέρα του..
“Οι ζωγραφιές του πολύ συχνά δείχνουν την έμμονη ιδέα εκείνης της περιόδου. Στο αρχείο που σας στέλνω δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς τι τον κρατάει απασχολημένο αυτόν τον καιρό. Η ζωγραφιά αυτή έχει πάνω από 400 πουλιά, από τα οποία γνωρίζει τα ονόματά και τα είδη τους ακόμα και στα λατινικά!
***
D. J. Svoboda, Big Field Friends
Πως διαλέγεις τα θέματά σου;
Πάντα σκέφτομαι για τον κάθε φανταστικό φίλο και γράφω ένα όνομα και μια ιστορία για τον καθένα. Όλα προέρχονται από τη φαντασία μου.
***
Emily L. Williams, Leap Years
***
Emily L. Williams, Σου Παίρνουν τα Ξυράφια, τα Κορδόνια και την Ζώνη σου
Ποια ήταν η έμπνευση για αυτό το έργο;
Αυτό είναι ένα μικρό κομμάτι ενός μεγαλύτερου έργου που δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα. Το μεγαλύτερο κομμάτι είναι ένα από τα τρία σε μια σειρά έργων που επικεντρώνονται συμβολικά σε ψυχιατρικές μονάδες, χρησιμοποιώντας την Κόλαση σαν ανάλογο. Οι δαίμονες στο έργο είναι εμπνευσμένοι από έργα του 12ου αιώνα που απεικονίζουν την Κόλαση και την Τελική Κρίση. Εμπνεύστηκα για το έργο επίσης κι από δικές μου διαμονές σε νοσοκομεία στο παρελθόν. Παρά το γεγονός πως δεν διέτρεχα ποτέ τον κίνδυνο αυτοκτονίας, πάντα το έβρισκα περίεργο που κανένας από τους ασθενείς δεν μπορούσε να έχει μαζί του τα αντικείμενα που αναφέρονται στον τίτλο του έργου. Καταλάβαινα τη λογική και τον κίνδυνο που διέτρεχαν οι ασθενείς που είχαν τάσεις αυτοκτονίας, αλλά παρόλα αυτά συνέχιζα να το βρίσκω περίεργο να περιφέρεσαι με παπούτσια με τις γλώσσες τους να κρέμονται ή να έχεις αξύριστα πόδια.
***
Μilda Bandzaite, Ο Πόλεμος του Βιετνάμ, 2008
Ποια ήταν η έμπνευση γι’ αυτό το έργο;
Η έμπνευση γι’ αυτό το έργο προήλθε από όλους τους πολέμους στον κόσμο και την αδιαφορία των ανθρώπων για όλα τα κακά. Και επίσης προήλθε από τους στίχους του τραγουδιού Vietnam των Project Pitchfork.
***
του Wil C. Kerner, ηλικία 12χρονών, “Pals”
Ποια ήταν η έμπνευση για αυτό το έργο; (απαντά η γιαγιά του)
“Το κλειδί για να μπορέσει να καταλάβει κάποιος το Pals βρίσκεται στο αυτί του γαϊδάρου Τέσσερις εκφράσεις προσώπου μας δείχνουν τα κακά παιδιά που μεταμορφώνονται σε γαϊδούρια στην ταινία “Πινόκιο”, και ο μοβ Πινόκιο είναι έκπληκτος από το καινούριο του αυτί και αναρωτιέται τι να κάνει. Είναι πολύ αργά για το τρομοκρατημένο κίτρινο πρόσωπο Το πράσινο τραπέζιο αγνοεί την μοίρα του και το μπλε πρόσωπο κοιτάει μακριά, ελπίζοντας να μην το έχουν συμπεριλάβει”
“Το κλειδί για να μπορέσει να καταλάβει κάποιος το Pals βρίσκεται στο αυτί του γαϊδάρου Τέσσερις εκφράσεις προσώπου μας δείχνουν τα κακά παιδιά που μεταμορφώνονται σε γαϊδούρια στην ταινία “Πινόκιο”, και ο μοβ Πινόκιο είναι έκπληκτος από το καινούριο του αυτί και αναρωτιέται τι να κάνει. Είναι πολύ αργά για το τρομοκρατημένο κίτρινο πρόσωπο Το πράσινο τραπέζιο αγνοεί την μοίρα του και το μπλε πρόσωπο κοιτάει μακριά, ελπίζοντας να μην το έχουν συμπεριλάβει”
***
Eric Chen, Mirror Mind poster 3, 2005
Ποια ήταν η έμπνευση γι’ αυτό το έργο;
Δημιούργησα αυτά τα πόστερ για να τιμήσω και να προωθήσω την έκδοση από εμένα τον ίδιο του βιβλίου μου για τον αυτισμό, Mirror Mind. Το βιβλίο στοχεύει στο να μεταφέρει τα εσωτερικά συναισθήματά μου σαν άνθρωπος με αυτισμό και οι εικόνες αναπαριστούν ένα ποίημα από κάθε βιβλίο.
inspiration shortlink: http://wp.me/p1pa1c-iEx
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου