Είδαμε πως το περιβόητο και ανατριχιαστικό νομοσχέδιο CISPA, επανέρχεται δυναμικά και αυτό αποτελεί κίνδυνο για την ιδιωτικότητα των ανθρώπων, καθώς εκτός του διαδικτύου, έχει άμεσες προεκτάσεις και στην καθημερινή ζωή, τα οποία θα ληφθούν με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου η άλλα προσχήματα.
Μην σας ξενίσει καθολου αν αυτό το διάστημα βλέπετε δημοσιεύσεις για τρομοκρατία, για ανηλίκους, για πάταξη της φοροδιαφυγής, για πνευματικά δικαιώματα και άλλα τέτοια.
Είναι γεγονός πως μόλις περάσει στις ΗΠΑ, θα εφαρμοστεί άμεσα σε ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο. Έτσι κι’ αλλιώς και επίσημα να μην γίνει, έμμεσα θα συμβεί παντού, καθώς έτσι κι’ αλλιώς το διαδίκτυο ελέγχεται από τις ΗΠΑ,απ’ όπου και ξεκίνησε.
Παρακάτω είναι ένας οργανωμένος τρόπος αντίδρασης:
Φοβούμενη ότι η Γερουσία των ΗΠΑ σύντομα θα ψηφίσει, επιδιώκοντας να περάσει, ένα νομοσχέδιο ασφάλειας του κυβερνοχώρου που θα μπορούσε να διαβρώσει το Web και την προστασία της ιδιωτικής ζωής των χρηστών, μία εξέχουσα ομάδα υπεράσπισης της ελευθερίας του διαδικτύου, έχει -εδώ και καιρό- ξεκινήσει μια online εκστρατεία για να παροτρύνει το αμερικανικό κοινό να αντιμετωπίσει επιτέλους τους γερουσιαστές.
Οι Υπερασπιστές της Ελπίδας για το Μέλλον (Fight For the Future), μια μη κερδοσκοπική ομάδα υπεράσπισης, που στα τέλη του 2011 βοήθησε στην εκκίνηση μιας επιτυχούς online μαζικής διαμαρτυρίας κατά του πολύ-μισητού και άκρως απαράδεκτου online νομοσχεδίου που κατακρεουργεί την ελευθερία του διαδικτύου, γνωστό ως SOPA (the Stop Online Piracy Act˙ ένας νόμος / νομοσχέδιο που προτάθηκε από μία μικτή επιτροπή Δημοκρατικών – Ρεπουμπλικανών βουλευτών και προέβλεπε την εγκαθίδρυση μίας μαύρης λίστας ιστοσελίδων, η πρόσβαση στις οποίες θα αποκόπτεται για οποιονδήποτε παραμένει στις ΗΠΑ), ξεκίνησε για άλλη μια φορά τον αγώνα της, χρησιμοποιώντας την ίδια τακτική.
Μόνο που αυτή τη φορά, η ομάδα στοχεύει σε δύο νομοσχέδια που προσπαθεί να περάσει η Γερουσία και τα οποία εμπεριέχουν γλώσσα παρόμοια με εκείνη του CISPA, ένα -αμφιλεγόμενο για άλλους, κατ’ εμέ- κραυγαλέα αυταρχικό νομοσχέδιο που, συν των άλλων, δίνει και το δικαίωμα της ανοιχτής παρακολούθησης και το οποίο έσπευσε να ψηφίσει η Βουλή των Αντιπροσώπων τον Απρίλιο του 2012.
Το CISPA επιτρέπει τόσο τις ιδιωτικές εταιρείες όσο και την κυβέρνηση να μοιραστούν τις προσωπικές πληροφορίες των χρηστών στο ιντερνέτ, με πρόσχημα την απόκρουση και την άμυνα κατά των επιθέσεων στον κυβερνοχώρο.
"Το πρόβλημα είναι ότι αυτά τα νομοσχέδια περιέχουν γλώσσα όμοια με εκείνη του CISPA..."
δήλωσε ο Ντόνι Shaw, ένας διοργανωτής της εκστρατείας Fight For the Future, σε μια τηλεφωνική συνέντευξη με το TPM.
Η εν λόγω ομάδα, μάλιστα, την 23η Μαΐου του 2012 εγκαινίασε μια νέα ιστοσελίδα, την Privacy Is Awesome, δίνοντας στους χρήστες του διαδικτύου έναν οδηγό με πέντε βήματα για «εχθρική» συμπεριφορά απέναντι στους γερουσιαστές μέσω τηλεφώνου και ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, με στόχο την πιέζουν τους νομοθέτες˙ συγκεκριμένα, οι ψηφοφόροι θα πρέπει να διαμαρτύρονται στους Γερουσιαστές για τα δύο νομοσχέδια-κακέκτυπα του CISPA.
"Πιστεύουμε ότι η καλύτερη στρατηγική για τους ανθρώπους είναι μία «τε-α-τετ συνάντηση» (μέσω τηλεφώνου και ηλεκτρονικού ταχυδρομείου) με τους γερουσιαστές, όπου θα εκθέτουν τη θέση της κοινής γνώμης σχετικά με αυτά τα νομοσχέδια…"
είπε στο TPM, ο Shaw.
Το ένα από τα νομοσχέδια, ο νόμος του 2012 για την ασφάλεια του διαδικτύου (Cybersecurity Act of 2012), συγχρηματοδοτήθηκε από τους γερουσιαστές Τζο Λίμπερμαν και Susan Collinsκαι είχε τη «δειλή» υποστήριξη της κυβέρνησης Ομπάμα.
Το άλλο νομοσχέδιο της Γερουσίας στο οποίο αντιτίθεται η ομάδα αυτή ήταν το SECURE IT Act , υπό την αιγίδα του γερουσιαστή John McCain.
Το μεγάλο πρόβλημα με το CISPA, το SECURE IT και το Cybersecurity του 2012 είναι ότι και τα τρία νομοσχέδια, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη διάταξη του νόμου, περιέχουν γλώσσα που ανοίγει ορθάνοιχτα παράθυρα στην πρόσβαση των προσωπικών μας δεδομένων!
Με λίγα λόγια, θα επιτρέπει στις ιδιωτικές εταιρείες και στην κυβέρνηση να… μοιράζονται τις προσωπικές πληροφορίες που έχουν συλλέξει για χρήστες του Διαδικτύου, απαλλάσσοντάς τους ουσιαστικά από τις τρέχοντες νόμους που περιορίζουν (λέμε τώρα!) τόσο την ποσότητα των δεδομένων μας στο διαδίκτυο στα οποία έχουν πρόσβαση όσο και υπό ποιες προϋποθέσεις και σε ποιες περιπτπωσεις μπορούν να αποκτούν μία τέτοια πρόσβαση.
"Οι διατάξεις αυτές θα καταπατήσουν όλους τους υπάρχοντες βασικούς νόμους περί απορρήτου και θα δώσουν στην κυβέρνηση τη νομική ασυλία που, επί του παρόντος, της λείπει για την ανταλλαγή πληροφοριών με τις ιδιωτικές εταιρείες",
δήλωσε ο Shaw.
Πράγματι, μια προσεκτική ανάγνωση των νομοσχεδίων αποκαλύπτει ότι -όπως και στην περίπτωση του CISPA- οι διατάξεις αυτές δεν προσδιορίζουν ποιες πληροφορίες, για τους διαδικτυακούς χρήστες, μπορούν να συλλέγονται και να μοιράζονται.
Το τραγικότερο όλων; Δεν διαφαίνεται ούτε καν κάποια σαφής διάταξη για νομική προσφυγή των χρηστών που πιστεύουν ότι τα προσωπικά τους δεδομένα καταπατήθηκαν αδίκως!
Τούτου λεχθέντος, στο νομοσχέδιο Cybersecurity Act of 2012, απροκάλυπτα δηλώνεται πως δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να ερμηνευθεί ότι περιορίζει την ευθύνη για τη μη τήρηση των απαιτήσεων του εν λόγω νομοσχεδίου.
Κοινώς, όλοι αυτοί οι κυβερνητικοί οργανισμοί και επιχειρήσεις θα μπορούν πλέον ελεύθερα -και πάνω απ’ όλα νόμιμα!- να μοιράζονται πληροφορίες!
Οι υποστηρικτές όλων των παρεμφερή νομοσχεδίων, καθώς και η πλειοψηφία στη Γερουσία Leader Harry Reid, έχουν όλοι δηλώσει ότι η νομοθεσία επιτρέπει στον κυβερνοχώρο αυτό το είδος της ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ των ιδιωτικών εταιρειών και της κυβέρνησης!
Το καλύτερο;
Κρίνεται αναγκαία η καταπάτηση των προσωπικών μας δεδομένων για… την προστασία των αμερικανικών εταιρειών και των χρηστών του Διαδικτύου από αμυχές, κακόβουλο λογισμικό και άλλα είδη επιθέσεων στον κυβερνοχώρο. (Δηλαδή, για να δούμε αν κατάλαβα καλά: Φροντίζουν για το δικό μας το καλό!!!)
Ωστόσο, η ομάδα Fight for the Future δεν λέει ξεκάθαρα (είναι άραγε λόγω του φόβου???) εάν πιστεύει ότι τα νομοσχέδια αυτά για την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο είναι αναγκαία προκειμένου να σταματήσουν τέτοιου είδους επιθέσεις.
"Δεν παίρνουμε θέση πάνω στο θέμα. Εμείς, δεν το βλέπουμε απλά ως ένα θέμα της ασφάλειας του κυβερνοχώρου˙ θεωρούμε ότι είναι ζήτημα των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, offline ή online (εντός και εκτός διαδικτύου)."
δήλωσε ο Shaw.
Επίλογος:
Η ασπίδα που, νόμιμα πλέον, θα χρησιμοποιούν για την απροκάλυπτη συρρίκνωση των αναφαίρετων δικαιωμάτων μας, θα είναι μακράν η αγαπημένη τους:
καταβάλλουν εύλογες προσπάθειες για τη… διαφύλαξη πληροφοριών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον εντοπισμό συγκεκριμένων προσώπων…!
Και μιλάμε για τον δικό μας… εντοπισμό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου