Ένα άρθρο που δίνει αρκετή τροφή για σκέψη και εν πολλοίς μάλλον εξηγεί τόσο για το που τελικά φτάνει ο χρυσός που ξεπουλιέται όσο όσο στα χιλιάδες ανταλλακτήρια που εδώ και χρόνια έχουν φυτρώσει στην Ελλάδα, όσο και για τα όρια της κινέζικης οικονομίας σε ένα παγκοσμιοποιημένο οικονομικό περιβάλλον όπου η ευρωατλαντική υπερεθνική ελίτ κυρίαρχα ελέγχει το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Libertad
Για χρόνια, από το 2009 όταν για τελευταία φορά η χώρα δημοσίευσε επίσημα στοιχεία, το ύψος των αποθεμάτων της Κίνας σε χρυσό αποτελεί ένα είδος «μύθου» για την αγορά του μετάλλου. Εικασίες και εκτιμήσεις έχουν διατυπωθεί κατά καιρούς από διάφορες πλευρές, η αλήθεια ωστόσο είναι πως ο «γρίφος» δεν πρόκειται να λυθεί παρά μόνο όταν το Πεκίνο το αποφασίσει. Και η στιγμή αυτή, ίσως πλησιάζει…
Αυτό εκτιμούν ξένοι αναλυτές, λαμβάνοντας υπόψη την ένταση των προσπαθειών της Κίνας να προκαλέσει την πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ στο παγκόσμιo εμπόριο, και να ενισχύσει τη διεθνή παρουσία και χρήση του εθνικού της νομίσματος, επιδιώκοντας –μεταξύ άλλων– την ένταξή του στο νομισματικό «καλάθι» των Ειδικών Τραβηκτικών Δικαιωμάτων (SDRs) του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Η Κίνα ίσως ετοιμάζεται να επικαιροποιήσει τα επίσημα στοιχεία για το μέγεθος των αποθεμάτων της σε χρυσό, και αυτό ενδεχομένως να συμβεί πριν από τις συνεδρίες του ΔΝΤ, σχετικά με τα SDRs, τον ερχόμενο Οκτώβριο, εκτιμά σε πρόσφατη έκθεσή της η Nomura Holdings.
Σε κάθε περίπτωση, το μόνο σίγουρο είναι ότι η Κίνα έχει εντείνει τα τελευταία χρόνια την προσπάθειά της να αναδείξει και να καθιερώσει το γουάν ως βιώσιμο ανταγωνιστή του αμερικανικού δολαρίου. Και αυτή είναι η βασική αφορμή πίσω από εικασίες που φέρουν το Πεκίνο να συσσωρεύει χρυσό εδώ και καιρό στα θησαυροφυλάκιά του, ως μέρος ενός σχεδίου διαφοροποίησης των –ύψους 3,7 τρισ. δολαρίων– συναλλαγματικών αποθεματικών της χώρας.
Νέες εκτιμήσεις
Βασιζόμενοι σε δημοσιευμένα στοιχεία εμπορευματικών συναλλαγών, εγχώριας παραγωγής και σε εκθέσεις της China Gold Association, οι αναλυτές του Bloomberg Intelligence καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι το Πεκίνο από τον Απρίλιο του 2009 μέχρι σήμερα πιθανότατα έχει τριπλασιάσει το ύψος των αποθεμάτων του σε χρυσό, φθάνοντας τους 3.510 μετρικούς τόνους. Αν η εκτίμησή τους επιβεβαιωθεί, θα πρόκειται για τα δεύτερα μεγαλύτερα εθνικά αποθέματα χρυσού παγκοσμίως, πίσω από τους 8.133,5 τόνους χρυσού των ΗΠΑ.
Η Κίνα παραμένει πρώτη σε παραγωγή χρυσού σε παγκόσμιο επίπεδο, ενώ κατατάσσεται δεύτερη –μετά την Ινδία– σε κατανάλωση. Ωστόσο, με δεδομένο ότι τα συναλλαγματικά αποθέματά της (των οποίων το μεγαλύτερο μέρος αποτελείται από αμερικανικά δολάρια) έχουν υπερ-πενταπλασιαστεί μέσα σε διάστημα μιας δεκαετίας, οι 1.054 τόνοι χρυσού που εμφανίζεται να κατέχει βάσει των στοιχείων που ανακοίνωσε –αιφνιδιαστικά– τον Απρίλιο του 2009 αντιστοιχούν στο 1% μόλις των συναλλαγματικών αποθεμάτων. Το ποσοστό αυτό κρίνεται ως χαμηλό όχι μόνο σε σύγκριση με τα αντίστοιχα άλλων Κεντρικών Τραπεζών, τόσο σε ανεπτυγμένες όσο και σε αναδυόμενες οικονομίες, αλλά και «ασύμβατο» με την πρόθεση του Πεκίνου για απεξάρτηση από το δολάριο.
Σε ένα εξαιρετικά σπάνιο σχόλιο για την πολιτική της PBOC απέναντι στον χρυσό, ο αναπληρωτής διοικητής της δήλωνε το Μάρτιο του 2013 ότι δεν μπορεί να επενδύσει στο μέταλλο πάνω από το 2% των συναλλαγματικών της αποθεμάτων, λόγω του μεγέθους της αγοράς του χρυσού. Αν και έκτοτε δεν έχει υπάρξει ανάλογη δήλωση, όλοι εμφανίζονται βέβαιοι ότι τα κινεζικά αποθέματα χρυσού έχουν αυξηθεί. Από το μέγεθος της αύξησης, όταν αυτή ανακοινωθεί, είναι πολύ πιθανό να ανοίξει μια ακόμα «ζωηρή» διεθνής συζήτηση για τον χαρακτήρα και τη σημασία του μετάλλου ως αποθεματικού στοιχείου ενεργητικού... επηρεάζοντας ανάλογα και την πορεία των τιμών του σε μια συγκυρία με πολλές ιδιαιτερότητες.
Οι Κεντρικές Τράπεζες «πιστές» στον χρυσό
Η τιμή του χρυσού θα συνεχίσει να βρίσκει στήριξη στο αγοραστικό ενδιαφέρον που εκδηλώνεται από πλευράς Κεντρικών Τραπεζών διεθνώς, εκτιμούν αναλυτές της RBC Capital Markets. Σε πρόσφατη έκθεσή τους, υπολογίζουν ότι η ζήτηση αυτή αναμένεται να φτάσει φέτος του 275 τόνους, προερχόμενη κυρίως από αναδυόμενες οικονομίες, επίπεδο αισθητά μειωμένο σε σχέση με το 2014 (409 τόνοι) αλλά παρ’ όλα αυτά υψηλό, σε σχέση με τα ιστορικά δεδομένα.
Όπως σημειώνουν, «συνολικά οι κεντρικές τράπεζες παραμένουν “καθαροί” αγοραστές χρυσού εδώ και 14 συνεχόμενα τρίμηνα μέχρι σήμερα, και η ζήτηση αυτή βοήθησε το μέταλλο να μετριάσει τις απώλειές του στη διάρκεια του 2014». Και κάνουν λόγο για μία τάση που θα έχει και συνέχεια...
Αναφερόμενοι στη Ρωσία, υπογραμμίζουν ότι η Κεντρική της Τράπεζα είναι μεταξύ των μεγαλύτερων αγοραστών του μετάλλου, καθώς έχει αυξήσει τα αποθέματά της σχεδόν κατά 130%, από τα επίπεδα των 520 τόνων του 2008 σε 1.208 τόνους το 2015. Ενώ για την περίπτωση της Κίνας, εκτιμούν ότι πράγματι ενισχύει τα δικά της αποθέματα, το ύψος των οποίων τοποθετούν κοντά στους 3.500 τόνους.
Μεταξύ άλλων, εκφράζουν την άποψη ότι ένας παράγοντας που φαίνεται να επηρεάζει την τάση συσσώρευσης χρυσού από τις Κεντρικές Τράπεζες, είναι η ισχυροποίηση του αμερικανικού δολαρίου στην αγορά συναλλάγματος. Όπως λένε, η εικόνα που διαμορφώνεται καθιστά τον χρυσό ελκυστικότερο, ως μέσο για hedging έναντι της υποτίμησης των εγχώριων νομισμάτων σε σχέση με το USD.
*Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Κεφάλαιο" της 25ης Απριλίου 2015
Πηγή:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου